Op donderdag 6 oktober hebben we in de De Ark Cor van Kerkhof ontvangen om even stil te staan bij zijn erelidmaatschap. Zijn erelidmaatschap is in de ALV najaat 2021 al goedgekeurd maar het was door omstandigheden niet eerder gelukt een geschikt moment te kiezen. Samen met zijn broers, zussen, kinderen en kleinkinderen hebben we koffie gedronken met gebak. Sander heeft Cor bedankt voor zijn inzet met een bos bloemen en Cor is nu officieel vermeld op het bord met ereleden en leden van verdiensten.

Na het officiële gedeelte ging de kantine open en heeft Cor nog een biertje gedronken met de vaste woensdag middag club, het was erg gezellig. 

Aanleiding

Op 15 juni 2021 heeft Ron ten Heuvel zijn schoonvader Cor van Kerkhof voorgedragen als erelid van Watersportvereniging Rijn en Lek. De titel erelid van Rijn en Lek is voorbehouden aan de oprichters ervan. Tijdens de algemene ledenvergadering (najaar 2021) hebben de leden met dat verzoek ingestemd.

Hélène ten Heuvel is op 29 januari bij Cor op de koffie geweest om wat oude verhalen op te halen.

Interview

Ik wordt hartelijk ontvangen met koffie en koekjes in het gezellige huis van Cor en Joke van Kerkhof aan de Zandweg. Vooraf maakt hij duidelijk dat hij niet echt een bestuurder was, ‘ik was gewoon de werkezel’, uit de statuten blijkt dat Cor algemeen bestuurslid was. Daarna begint hij te vertellen.

Andre Smit, Alex van Gelderen sr. en Theo Loeffen zaten bij de zeeverkenners, daar is het idee voor de oprichting van een jachthaven ontstaan. Zij hadden een zeilboot en Cor een speedboot. De speedboot werd op de zelf in elkaar gelaste kar naar de veerstoep van de Wijkse pont gereden en daar in het water gelaten. Joke moest het water in om de boot vast te houden als Cor de auto weg ging zetten. 

Wijk was klein en de mensen kenden elkaar, het idee van de oprichting van een jachthaven werd besproken en de oprichtingsvergadering werd uitgeschreven.De vereniging is opgericht op 27 april 1965 in Hotel de Keizerskroon.

Doel

Wijkenaren die een bootje hadden of wilde hebben, de gelegenheid bieden om lid te worden van de watersportvereniging. Gerrit Zeilmaker heeft als bakenmeester bij Rijkswaterstaat een rol gespeeld bij het verkrijgen van grondgebruik van de oevers van onze huidige jachthaven. Alex van Gelderen was secretaris en deed het schrijfwerk. Theo Loeffen was de penningmeester, al hadden we nog niet veel penningen. 

Tegenover Leen Nout en naast de krib van het ‘oude zwembad’ was er in die jaren een ‘haventje’/aanlegsteiger voor mensen met een boot. Dat haventje werd al jaren niet meer gebruikt en de steigers kwamen terecht in de Achterstraat in een opslagruimte van de Gemeente. Dat was tegenover de toenmalige Garage Van Kerkhof. 

Het bestuur moest in gesprek met partijen om de plannen te kunnen realiseren:

• Met de Gemeente over de steigers die eerder in het haventje lagen. Tegen betaling van 10 gulden huur per jaar was er een begin;
• Met Van der Hoeven van de Steenfabriek Lunenburg. Zij waren bang dat de leden van de op te richten haven de doorgang naar de steenfabriek zouden belemmeren. In die tijd reden de vrachtwagens met stenen af en aan. Na veel praten, stemde de Steenfabriek in;
• Met Van Schaik, eigenaar van de grond. In eerste instantie werd er toestemming gevraagd en verleend voor een voetpad van de weg naar de krib.

De verhoudingen waren goed, als er wat speelde, dan ging men met elkaar in gesprek.

Steigers

De steigers moesten worden klaargemaakt voor gebruik. Met boomstammen die Cor van Kerkhof sr. bij de boswachter in Leersum had ‘los gepraat’ en met drummetjes (olievaten) van Shell werden er uithouders gemaakt (vingerpieren). Booteigenaren moesten zelf planken op de uithouders slaan, daar was geen geld voor. Elke zaterdag werd er aan de steigers gewerkt, het werd steeds beter. Eerst rechts van de krib, daarna kwamen er ook links naast de krib steigers. 

Terrein

Het terrein bestaande uit grasland moest worden aangelegd. Het in eerste instantie aangevraagde voetpad bleek al gauw te klein. Geparkeerde auto’s langs de kant van de weg leidde tot discussie met de steenfabriek. Bij Van Schaik werd een strook van 10 meter aangevraagd, zodat er een rij auto’s op eigen terrein geparkeerd kon worden. In die jaren werd de weg naar de steenfabriek geasfalteerd en Cor stapte op de uitvoerder af en vroeg hem de oprit naar de haven mee te nemen. Juist op dat moment kwam Van der Hoeven langs en vroeg aan Cor of hij de rekening naar hem mocht sturen. Cor is naar Van der Hoeven toegegaan om te praten, heeft zijn excuses aangeboden: ‘ik dacht, ik moet het ijzer smeden als het heet is en ben op de uitvoerder afgestapt. Dat had ik natuurlijk eerst met Van der Hoeven moeten bespreken, haha.’ Van der Hoeven heeft excuses aanvaard en geen rekening gestuurd.

Cor kijkt met plezier op de beginjaren terug. Hij heeft jarenlang genoten van de watersport. Zijn kleinkinderen varen nog altijd met zijn laatste sloep.